‘Have a safe drive home’, zei Mike Watt tegen ons na het dubbeloptreden van J. Mascis & The Fog en Lawn. Nog geen twee weken later hoorden we dat zij zelf met hun tourbus een zwaar ongeluk hadden meegemaakt. J. Mascis in het ziekenhuis, einde Europese tour. Ik moest hier …
Toen de Zwitserse band Shovel enkele jaren geleden een erg overtuigende set neerzette op het Eurosonicfestival in Groningen had nog niemand van ze gehoord. Toen dezelfde band er enige tijd later ermee ophield had nog steeds niemand van ze gehoord. Erg jammer, want de aan Deftones refererende metal had wel …
Het is altijd een risico om namen van andere bands op je promo te zetten als referentiekader. Dan krijg je van die recensenten die wel eens teleurgesteld kunnen zijn omdat ze die namen niet duidelijk genoeg terughoren. Ik ken het probleem vanuit mijn rol als muzikant, maar het doemt nu …
Jaren geleden kocht ik na een mooi concert de CD Music of a sinking occasion van L’Altra, en kreeg er een charmante handdruk bij van zangeres Lindsay. Een muzikale verliefdheid was geboren, want zelden werd er fraaier over een ‘breaking-up’ gezongen dan op deze plaat. Lindsay en zanger Joseph Costa …
Met de gedachte in het achterhoofd dat Kyuss ten onder is gegaan aan onderlinge strubbelingen was Josh Homme er op gebrand dat zijn huidige band Queens of The Stone Age (“Qotsa”) niet hetzelfde lot zou ondergaan. De derde “Qotsa”-plaat Songs for the deaf bleek een onverwachte voltreffer en het vele …
Neem twee multi-instrumentalisten. Noem ze Jerry en James en sluit ze in een grot op voor onbepaalde tijd om hun ideeën los te laten op een handvol instrumenten. Breng het resultaat uit op het vermaarde (punk)label Dischord. Zo ongeveer komt een eerste beluistering van deze plaat op mij over. De …
Ik heb het kennelijk niet zo op alles wat Frans is. Verder dan Parijs ben ik als toerist nooit gekomen, ik trek steevast Italiaanse en Australische wijnen uit de schappen en ik kan de hoeveelheid Franse platen in mijn cd-kast op één hand tellen. Of ik veel moois mis? Tot …
Vlak voor mijn welverdiende winter-zon-vakantie valt er weer een schijfje op de deurmat. Shit. Wat zal ik doen? Luisteren betekent automatisch: stukkie schrijven. Ik negeer de deurmat met haar cd dus maar en ga verder met inpakken. Zonnebril, korte broek, tandenborstel, u kent het wel. Wanneer de tas dicht gepropt …
Verdrie. Eindelijk heb ik dan een officiëel schijfje van deze band in mijn speler en dan is het nog een EP ook. Een demo, twee singles en dan nu deze EP op het leuke Zabel-label is wel wat weinig voor een band die al zeven jaar bestaat. Maar gelukkig is …
Ik keek eigenlijk best wel uit naar nieuw materiaal van Pele. Ik had ooit hun plaat uit de schappen gevist voor enkele eurootjes en dat bleek een uitstekend gokje. Experimentele jazzy indie-instrumentals; en er was duidelijk over nagedacht. Dat kan ik nou niet gelijk zeggen over dit nieuwe project van …
“Eigenlijk heb ik maar één grote wens in het leven en dat is zanger in een band zijn” schreef Ewie net. Maar hij is het niet. Ik heb geluk, ik ben het wel. Ik heb dubbel geluk want ik “huil geen platen vol zoals Conor Oberst dat doet”, hoor ik …
Toepasselijker op het wereldnieuws had bovenstaande titel en hoesontwerp op dit moment niet kunnen zijn. De grootste natuurramp van de laatste decennia begint langzaam haar contouren aan te geven. Het artwork van deze cd toont een schip in een onstuimige zee: de link met de actualiteit is dus zo gemaakt. …
Laat ik duidelijk zijn. Ik ben een behoorlijke leek op het gebied van folkmuziek. Ik zal ook wel nooit echt een fan van het genre worden. Het uitgelopen hoofd van Shane MacGowan als niet relevant bewijs wat teveel folkmuziek met je kan doen. Mijn wenkbrauwen fronsten indertijd ook hevig bij …
Rudimentaire bouwwerken zijn het. Grof materiaalgebruik, Spartaanse uitvoering. Architect en toezichthouder Page Hamilton zwaait de scepter over het collectief dat verantwoordelijk is voor deze muzikale architectuur. Een redelijke dosis metaal, flink wat gruis en schreeuwende mensen op de steigers. Helmet is ‘work in progress’: staccatoriffs die onvoltooid lijken en beukende …
Twee keer per week onderga ik een zware beproeving: mijn reis van Zeist naar Groningen. Alles draait daarbij om de aansluiting bus-trein die in Amersfoort plaats vindt. Welke sadist de speling tussen die twee op slechts vijf minuten heeft gezet weet ik niet, maar ik bied bij deze aan om …
CD’s van ‘indiebands met zangeressen die je op een ingetogen manier in je oor fluisteren’ vormen de laatste tijd een groeiende stapel op mijn bureau. Een zelfgekozen tegenreactie tegen de aanhoudende gotische within-forever-evanonsens-meuk waarmee je om de oren wordt geslagen? Nu heb ik het sowieso niet op galmende of schreeuwende …
‘Mij ook onbekend’, zei ik tegen mijn broer, nadat hij vertelde dat hij net van een Duitse boeker gehoord had wat voor prachtband deze Broken Social Scene wel niet was. Hij kende het niet en een schamper lachje aan de andere zijde van de telefoonlijn viel hem ten deel. ‘Je …
Hoi. Ik zoek Pelzig. Ik ben hem afgelopen week kwijt geraakt. Pelzig lijkt een beetje op Slut en Interpol, maar dan wat minder verzorgd. De eerste kennismaking was wat stroef, maar na enkele minuten was het ijs gebroken. Door de wat klagerige manier van zingen luister ik inmiddels heen en …
Ik wil natuurlijk met alle liefde nog een keer de muzikale loopbaan van Sophia-frontman Robin Proper-Sheppard uit de doeken doen (u weet wel: cultband God Machine, het tragische sterfgeval van bassist Jimmy F., de muzikale wederopstanding middels Sophia, the May Queens en het label Flowershop-recordings). Maar u zou inmiddels deze …
Soms haat ik Nederland, maar soms is het ook allemachtig prachtig. Met de trein snel ik een willekeurige namiddag door het landschap; horizontale strepen lucht, land en bebouwing flitsen voorbij. Het kleurenpallet verandert voortdurend door de ondergaande zon. Het verhaal bij dit boeiende schouwspel wordt vandaag verteld door Tarentel. Een …
Toen ik voor het eerst Green Day hoorde jaren geleden waren zij bij het grote publiek in een stilzwijgende oorlog verwikkeld met een andere punkband: the Offspring. Mijn toenmalige vriendinnetje was fan van de laatste, ik kocht blind de doorbraakplaat van Green Day (Dookie). Jaren later blijkt mijn gelijk. Na …
Ik kan me de eerste recensie van Rammstein’s debuutplaat(Herzeleid) nog eenvoudig voor de geest halen. In een Belgisch krantje werd de plaat afgedaan als een dubieuze rechtse provocatie: machinale metalriffs, marcheerbare ritmes, gebulder over vliegtuigrampen en en ook nog eens een nummer met als titel “Weisses Fleisch”. Nee, deze Duitsers …
Nu in de winkel: Summer In Abbadon! Tien geweldige liedjes speciaal voor u gecomponeerd en geselecteerd door niemand minder dan Rob Crow en Armistead Burwell Smith IV. Deze fraaie collectie indiepopnummers is zorgvuldig in elkaar geknutseld met ‘oog (en oor) voor detail’ en daarna op een perfect rond schijfje geperst. …
‘Echte herfstmuziek’ en ‘moeilijke tweede plaat’. Kent u die clichématige uitdrukkingen? Ik moest daar aan denken toen de nieuwe Interpol-cd rondjes draaide in mijn autoradio. Op weg zwiepten de ruitenwissers liters water van links naar rechts in de opkomende duisternis. Turn on the bright lights schoot me toepasselijk te binnen. …
