#dtv: welke muzikant is nu werkelijk ’the hardest working man in showbizz’? Ik zet mijn geld maar weer in op Robert Pollard. Twintig soloplaten sinds 1996. Precies, ik tikte ‘soloplaten’. Want al zijn samenwerkingsverbanden, inclusief zijn belangrijkste, Guided by Voices, leveren een veelvoud aan releases op. Vrijwel tegelijkertijd met het …
Met het album Few Against Many wist Firewind mij voor de eerste keer te overtuigen. Niet alleen klonk het album als een klok, voor mijn gevoel was de band voor het eerst compositorisch en muzikaal in evenwicht. Dat – en het tienjarig jubileum – vormden dan ook het perfecte moment …
Het heeft er ditmaal alle schijn van dat het muzikale hoofdstuk Ministry tot een definitief einde is gekomen. Weliswaar riep frontman en oprichter Al Jourgensen jaren geleden al dat het over was en logenstrafte hij vervolgens zijn eigen woorden door middel van een heuse wereldtoer en het uitbrengen van het …
Van de zomer zag ik VNV Nation op het Amphi Festival in Keulen. Over Amphi als gothicfestival zijn eigenlijk meer en mooiere dingen te vertellen dan over VNV; als je eenmaal gezien hebt hoe ze het in Keulen aanpakken ga je op een heel andere manier naar Summer Darkness in …
In de afgelopen zes maanden heeft het New Yorkse Parquet Courts maar liefst zeven (!) keer in Nederland gespeeld. Daarnaast wist de band begin oktober – het heftige tourschema ten spijt – de Tally All The Things That You Broke EP uit te brengen. File Under ging om de tafel …
Drugs maakt meer kapot dan je lief is. In dit geval bijna het leven van de uit Tupelo, Missippi afkomstige singer-songwriter John Murry. Gelukkig bleef het bij ‘bijna’. Na de strijd met die drugs, sleutelen aan het solodebuut en het album ook nog gereleased krijgen ook, ligt nu The Graceless …
Het verhaal van Silver Bell is een typisch voorbeeld dat kwaliteit niet onopgemerkt kan blijven. Dit album had al in 2000 uitgebracht moeten worden als derde cd van de singer-songwriter Patty Griffin. Na het akoestische debuut Living With Ghosts en de rockende opvolger Flaming Red zouden deze hardere en zachte …
Ewie Sparrow And The Workshop – Murderopolis André Allison Crowe – Heavy Graces DubbelMono Daniel Romano – Come Cry With Me Ludo The Maureens – The Maureens Storm Emily Jane White – Blood/Lines Janineka Jason Isbell – Southeastern Prikkie Coney Hatch – Four Stonehead Feed Me – Calamari Tuesday tbeest …
Nergens kunnen ze heden ten dage nog zó overtuigend in de jaren zeventig blijven hangen als in Zweden. En toch weet Vidunder daarin op het debuut de overtreffende trap te vinden. Het begint al bij de hoes: seventieskapsels, uitgevoerd in een combinatie van zwart en bruin die alleen in de …
Mijn eerste LP was Rewind van The Rolling Stones. Een familielid hoorde dat ik hun muziek geweldig vond en dacht dat mij een plezier te doen met een oude stoffige plaat van diezelfde Stones. Gek genoeg stond deze LP niet in Oor’s Popencylopedie, mijn referentie aan het begin van mijn …
Tijdens de research naar het ´fenomeen´ Ola Podrida zag ik een hoes van een eerder album die me bekend voorkwam. Oeps, ik had in 2007 al wat gezegd over hun debuut. En dat was niet onverdeeld positief. Ik stond in eerste instantie dus nuchter tegenover de uit New York afkomstige …
Liedjes over planeten raken me opvallend vaak. Maïa Vidal opent haar tweede album Spaces met “Space”, een jubelend nummer dat Vidal een plekje in Sufjan Stevens‘ achtergrondkoor zou kunnen opleveren. ‘You and me could start a colony, on planet B.’ Even later stijgen we met een ‘woosh!’ van een synthesizer …
Het kan een vloek zijn, zo’n hitje van je debuutplaat. Je gaat iets harder de wereld door, de podia worden meteen wat groter en de platenmaatschappij legt de lat wat hoger. Het rare was dat het betreffende hitje, Something Around Midnight, een ietwat archetypisch hitje was. Niet het standaard coupletje-refreintje, …
De herfst is zo langzamerhand begonnen, maar ik drink nog steeds graag een frisse Grolsch Lentebok, gewoon verkrijgbaar in de plaatselijke supermarkt. Wilderness van het Schotse trio Midas Fall verscheen al in de lente, maar de muziek en het hoesje passen wat mij betreft ook prima bij de herfst. Dat zou je …
Bands die precies doen wat je ervan verwacht, daar zijn er genoeg van. Ik waardeer het dus wel als nieuwe wegen gezocht worden. Het Canadese Born Ruffians is niet zo van de gebaande paden en probeert stromingen bij elkaar te brengen. Opener “Needle” vraagt om een vreemd dansje. Landgenoten Vampire …
Best een leuk woordgrapje voor een b-kantjes compilatie. Ik kan er weinig tegenover stellen, want bij de band van Jenny Lewis denk ik nog altijd eerst aan de acteercarrière van de frontvrouw. En hoe leuk Pleasantville ook was, ze verdient beter. Rilo Kiley hield er in 2011 mee op, vier …
Ik vind het altijd lastig om iets te schrijven over muziek van artiesten die ik persoonlijk ken en hoog heb zitten. Gr.R. en ik spraken al een paar keer uitgebreid met Andy Tillison. Vooral tijdens een legendarische blaasdezaalomveractie van Parallel or 90 Degrees tijdens het verder maar enorm gezapige Progfarm …
En alweer is er een band aan de vergetelheid ontrukt door het Firefest Festival: Coney Hatch. In de jaren tachtig brachten ze drie redelijk succesvolle albums uit. Zanger/gitarist Carl Dixon vertrok – en werd nog heel even opgevolgd door ene Kevin LaBrie, die we tegenwoordig iets beter kennen als James …
Laten we maar met de deur in huis vallen: eventuele twijfels kunnen meteen aan de kant, Anneke heeft met haar vierde soloplaat gewoon (alweer) een heel goed album afgeleverd. Na wat poppy arrangementen op In Your Room en een wat donkerder rocksound op Everything is Changing is Drive qua geluid …
