Maand: december 2004
The Divine Comedy – Absent Friends
Dit album kwam al uit in maart 2004, maar het moet echt even. The Divine Comedy is namelijk de liefste groep uit de godganse Britpop. Galante gastheer Neil Hannon bezingt, zijn orkest begeleidt groots. Veel chansons raken me. “Come Home Billy Bird” gaat over alle schijnbaar zinloze treinreizen naar mijn …
Bohica – No Apologies
In Groot-Brittannik beginnen ze het ook redelijk door te krijgen qua post/indie-hardcore en emo. Hundred Reasons is op weg een grote te worden, Lost Prophets begint hitjes te scoren, Reuben bracht kortgeleden nog een heel sterke plaat uit en dit Bohica doet ook zijn best minstens zo beroemd te worden …
The Beakers – Four Steps Toward A Cultural Revolution
Ergens tussen de Gang of Four, Talking Heads, James Chance & The Contortions en de huidige generatie bands uit het rijtje The Rapture, !!!, Radio 4 en Spektrum zijn The Beakers verdwenen geraakt. In 1980 deden ze nog het voorprogramma van Gang of Four, namen een singletje op en een …
Solbakken – Subbacultcha! (4)
Platens – Between Two Horizons
“Oei, middelmatigheid roelt!” denk ik bij de eerste tonen van deze cd. Het begint dan ook met zo ongeveer het meest voorspelbare introotje dat je kunt bedenken bij de rock van Amerikaanse snit. Gelukkig blijkt alras dat de rest aanzienlijk prettiger om aan te horen is. Maar al is het …
Sia – Colour The Small One
Het kan de trouwe FileUnder-lezertjes niet zijn ontgaan dat er de laatste tijd hier tussen al de noest rockende trollen nogal wat elfjes rond dwarrelen. Het lijkt potdomme de Droomvlucht van de Efteling wel! Omdat het helaas technisch nog niet mogelijk is om via het wereldwijde web uw reukorgaan te …
Indigenous – Homebaked
“Ik wil dat zowel mijn nichtje van zes als mijn grootmoeder ons goed vinden”, ronkt het ergens in een interview met de heren en dames van Indigenous, een West Vlaams hiphop collectief. Dat riekt naar hiphop voor beginners en dat komt goed uit, want ik ben een beginner als het …
Zoppo – Subbacultcha! (3)
VA – Bring Your Own Poison (The Rhythm Factory Sessions)
The Libertines zal hoog prijken in de jaarlijstjes over 2004. Terecht, ze leverden immers een prachtplaat af. Wat doe je dus als je iets uitbrengt waar ze op meedoen? Je zet het met een opvallende sticker op de buitenkant. Verder noem je nog wat andere bands die op het live-plaatje …
The Donnas – Gold Medal
Toen ik twee jaar geleden Spend the Night van The Donnas kocht, dacht ik met ‘s meisjes tweede langspeler te maken te hebben. Voor mij was The Donnas van The Donnas de eerste en die was – jammer genoeg – langs mij heen gegaan. Niets was minder waar. Deze twee …
Pfaff – Subbacultcha! (2)
Bent – Ariels
“Gezellig, Kerst!” Althans, dat dacht ik vroeger altijd wanneer de kerstspulletjes weer van zolder werden gehaald. Kerst was leuk want dan kwam er familie van ver met kadootjes en kregen we eten wat we normaal niet kregen omdat dat te veel werk was om klaar te maken. Tegenwoordig krijg ik …
Vandal X – Two Man Army
Waar kan ik mij eigenlijk nog echt boos over maken? Ja, natuurlijk, ik wind mij mateloos op over die etterige puistenkoppen van Popstars – The Rivals die maar even snel een nummer 1 hit willen scoren met de kerst. En ook de kop van Frits Barend is genoeg aanleiding om …
Goldfrapp – Wonderful Electric (DVD)
“Kleine meisjes worden groot,” zei Heidi tot Peter. Ze gaf hem een vuile knipoog en bevochtigde langzaam met haar tong de gitzwart gestifte lippen. Ze kuste hem vol op de mond en begon aan haar afdaling naar het dal. Peter stond haar een beetje beduusd na te staren. Hij proefde …
RTZ / Delp & Goudreau
Als ik mijn kalender bekijk is het iedere keer weer ernstig schrikken hoe de tijd voorbij vliegt. Potdorie, het was toch nog niet zó lang geleden dat ik in een spijkerjack met Saxon- en Status Quo-patches puistjes stond uit te knijpen? Blijkbaar wel. Raar, want in diezelfde tijd heeft Boston …
Blues Brother Castro – Subbacultcha! (1)
Gisli – How About That?
Toen ik nog jong was, was ik gek op toverballen. Als ik een toverbal at, dan moest ik van mijn moeder altijd gaan zitten. Die dingen zijn namelijk hard en ze was bang dat ik me er in zou verslikken. De steeds maar wisselende kleurtjes fascineren me nog steeds. Hoe …
McDermotts 2 hours VS Levellers – Disorder
Laat ik duidelijk zijn. Ik ben een behoorlijke leek op het gebied van folkmuziek. Ik zal ook wel nooit echt een fan van het genre worden. Het uitgelopen hoofd van Shane MacGowan als niet relevant bewijs wat teveel folkmuziek met je kan doen. Mijn wenkbrauwen fronsten indertijd ook hevig bij …
The Projects – Let's get static
Ik sta in de rij van de supermarkt. Mijn gedachten dwalen af. Ze gaan terug naar mijn jeugd. Een tijd waar ik de flessen – die ikzelf leegdronk – bij mijn oma mocht terugbrengen naar een knusse buurtsuper. Het geld mocht ik houden. Elke week deed ik deze klus, en …
Jonatha Brooke & Kevin Gilbert – Emmanuel
Ik heb het laatste album van Jonatha Brooke, Back In The Circus, nog steeds niet besteld. Waarom weet ik eigenlijk zelf ook niet. Haar vorige album Steady Pull haalde in 2002 toch gemakkelijk mijn jaarlijstje. Gelukkig heeft ze wel het prachtige kerstduet van haar en Kevin Gilbert weer online gezet.
Audiotransparent – God Rest Ye Merry Gentlemen
Audiotransparent heeft zich ook dit jaar vergrepen aan een kersttraditional. Dit jaar hebben ze gekozen voor een soort electronische bliepknor versie van “God Rest Ye Merry Gentlemen”. En volgend jaar komen ze met een nieuwe plaat. Gelukkig maar, want die vorige was én goed en is al aardig oud.
Angra – Temple Of Shadows
Kerstverhaal: Er was eens een Christelijke kruisridder in de laat elfde eeuw, die in opdracht van Paus Urbanus II deelnam aan de kruistochten om de heilige plaatsen in het Byzantijnse Rijk te bevrijden die in de zevende eeuw door Moslims (voornamelijk Perzen en geholpen door Joden, echt waar) waren veroverd …
The Crickets and Their Buddies – The Crickets and Their Buddies
Het cliche van de zich in het graf omdraaiende muzikant wanneer er oneerbiedig wordt omgesprongen met zijn of haar werk is in dit geval niet waar. Te eerbiedig, daar is hier eerder sprake van. Natuurlijk was Buddy Holly een brave jongen en natuurlijk wenste zelfs in de jaren 50 elke …
The Detroit Cobras – Baby
Ik heb het normaal niet zo op coverbandjes. Dat zal wel komen door een jeugd met bezoek aan te kleine zaaltjes waar meestal coverbandjes speelden. Later, in de studententijd, waren er altijd feesten met, jawel, coverbandjes. Niet dat ze altijd slecht speelden, sommigen waren zelfs goed. Blijft alleen dat idee …