Eurosonic 2006 – Voorpret

“Een waar slagveld.” Zo werd mij Eurosonic door mijn Fileunder collega’s met ervaring omschreven. En nu ik hier zo zit met het blokkenschema voor me begin ik te begrijpen wat ze daarmee zouden kunnen bedoelen. Ik laat mijn ogen nog maar eens keertje over het kaartje van het centrum van Groningen gaan. Kon ik maar op vijf plaatsen tegelijk zijn. Dat ik iets bijzonders ga missen staat eigenlijk nu al vast. Het programma liegt er dit jaar namelijk niet om. Er valt veel te missen, maar dus ook heel erg veel te zien op donderdag 12 en vrijdag 13 januari. Er zijn mensen die hun Eurosonic-route zo op kunnen dreunen. Het zal een kwestie van smaak zijn want voor een muzikale alleseter als ik is het vrijwel onbegonnen werk.
Nog nooit zag ik zoveel blije Duitsers in de Melkweg. Volgens mij waren er trouwens alleen maar Duitsers. Het was een vrolijke boel en dat was het!


mij=Door André
Ik zou me uiteraard kunnen laten leiden door de focus op Duitsland waarvoor men dit jaar gekozen heeft. Dat gaat meteen knallend van start in de Martinikerk met de middeleeuwse metal Corvus Corax. Een stuk verderop in het programma kan ik er voor kiezen om te genieten van de speelse electronica van Barbara Morgenstern of die van 2Raumwohnung (met 'Codo der Dritte'-zangeres Inga Humpe!). Of ik stuiter lekker mee op hype-in-wording Wir Sind Helden. Misschien moet ik Franz-tegenhangers The Robocop Kraus een kanz geven? En daarnaast is er altijd nog de typisch Duitse visie op HipHop van Deichkind en Fettes Brot of de verknip-en-plakte jazz van Napoli Is Not Nepal. Keuze genoeg zou ik zo zeggen.
Maar zo kom ik dus nooit aan mijn broodnodige portie Scandinavië toe. Zo is de kans om het sfeervolle Washington weer eens mee te pikken natuurlijk erg verleidelijk. En ik kan toch moeilijk de muzikale kapriolen van bands als Mew en Dungen laten schieten? Campsite is ook zo'n naam die me best wel eens aangenaam zou kunnen verrassen. Ondertussen vraag ik me af of José Gonzáles ook zonder kleurrijke stuiterballen zou kunnen boeien. Ga ik met een brede grijns genieten van de indiepop van de Shout Out Louds? Wordt het de zompige lo-fi americana van Thomas Denver Johnson? Of dan toch liever het voor mij totaal onbekende Dr.Spock? Die komen immers uit IJsland en met dat soort lieden weet je het maar nooit…
Ugh! Wij zijn Washington en komen van de planeet Rood!
In gedachte zie ik mezelf nu al van het ene podium naar het andere hollen. Ik denk dat ik maar eens een extra stevig paar wandelschoenen mee zal nemen. Nog wat Powerbars en Energydrinks voor tussendoor in mijn rugzak proppen lijkt me geen slecht idee. Die zijn zeker geen overbodige luxe als ik ook nog eens ga proberen wat van de inbreng uit de rest van Europa mee te pakken. De UK is wederom sterk vertegenwoordigd met oa het eigenzinnige Clor, Infadels met hun aanstekelijke danspop, de populaire Editors, opperneuzelaar Stuart A. Staples, de electrofolkies Adem en King Creosote. Dan vergeet ik dus nog bijna de band die ik nu al de potentiële toppers van Eurosonic durf te noemen: Mystery Jets. Ierland heeft dit jaar in de categorie 'onweerstaanbare pop' The Chalets en The Radio op ons afgestuurd.
Het besef dat ik het nog niet eens over onze zuiderburen (oa Nid & Sancy, Woodface, Gare Du Nord, De La Vega) heb gehad, doet mij duizelen. De blokjes van het schema draaien een pesterig rondje voor mijn ogen. Blokjes met namen, de een nog klinkender dan de ander. Onze Hongaarse vriend Yonderboi wil ik eigenlijk ook wel meepikken. Net als de new wave klassiekers in een bossa nova jasje van het Franse Nouvelle Vague en de a-capella dance van het Oostenrijkse Bauchklang. Het zal allemaal niet gaan lukken.
Fijn IJsknijn. Ow, de bassiste van Blues Brother Castro.
Die conclusie dringt definitief tot me door als ik de lange lijst Nederlandse acts die het programma vervolmaken bekijk. Ik noem Audiotransparant, Blues Brother Castro, Ghost Trucker, LPG, Solo, Vladimir en Whipster op de donderdag. De vrijdag wordt oa bevolkt door The Architect, Charlie Dee, GEM, Persil, The Suicidal Birds, Zea en Zoppo. Maar u hoeft geen medelijden met me te hebben hoor. Ik kies er natuurlijk zelf voor en ik ben daarnaast gelukkig in goed gezelschap. Binnenkort staat hier op Fileunder een verslaglegging van een ongetwijfeld zeer geslaagd bezoekje aan Eurosonic 2006. Zo, dan ga ik nu maar eens even aan mijn conditie werken…

7 reacties

Laat een antwoord achter aan Storm Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven