Als ik één platenlabel een warm hart toedraag, is dat InsideOut. Ze hebben het moeilijk in deze roerige tijden, dus extra reden om lief voor ze te zijn. Nou maken ze dat wel erg makkelijk door keer op keer met releases van hoog niveau op de proppen te komen. Dat …
Het Amerikaanse Foreign Born gaat, zoals alle goede popbands, als ’n spons te werk. De liedjes op Person To Person klinken aangenaam bekend. Nog belangrijker is dat ze vrijwel alle tien prima zijn. Enkel tijdens de laatste twee nummers is de schwung er wat uit. Opener “Blood Oranges” heeft het …
This is an aural arms open wide A sonic shoulder for you to cry Wilco Wilco will love you baby Het gebeurt me niet heel vaak dat ik geen zin heb in het schrijven van een stukje over een cd. Dat hoeft niet eens per se te zijn omdat ik …
Van James Taylor ken ik eigenlijk niet meer dan de nummers die de meeste mensen wel kennen, zoals “You’ve Got A Friend” en “Fire and Rain”. Die laatste is ook echt van hem, maar het eerste nummer is origineel van Carole King. Zo heeft James Taylor de afgelopen decennia zeer …
Wat ooit begon als een regionaal festival is inmiddels uitgegroeid tot een van de vaste waarden in festivalland: Bospop. Sterker nog, Fields Of Rock en Arrow slaan dit jaar over, maar Bospop is er gewoon weer, met een fijne mix van pop en rock, binnenlands en buitenlands, jong en oud. …
Je doet zo eens wat onderzoek als je een cd krijgt van een onbekende artiest. Althans, een voor mij onbekende artiest. Storm recenseerde ’s mans band Fireside al eens en ik vond een optreden op Crossing Border. Dat betekent dat ik zijn pad al eens gekruist ben, want Crossing Border …
Je hebt een carrière die al jaren prima loopt, je hoeft echt niet meer te werken om een goed leven te hebben, dus wat doe je? Juist, je begint nóg een bandje. Enter Chickenfoot, een heuse supergroep met vier heren die ècht voor de lol een bandje beginnen: Joe Satriani, …
Het verbaasde mij best dat The Cure voor een lange tournee hun landgenoten 65DaysOfStatic (uit Sheffield) meenam als voorprogramma. Het is namelijk bepaald niet zo dat de sound van deze twee bands logisch op elkaar aansluit, laat staan overlapt. De verbazing moet dan ook groot geweest zijn bij The Cure-fans …
Pure Armoede. Het nieuwe album van Killswitch Engage gaat titelloos door het leven, net als het debuut van de band uit 2000. Lekker verwarrend. Wie puur op de songtitels afgaat, vermoedt dat de band uit Massachusetts sowieso niet in z’n meest creatieve periode zit: “The Return”, “Take Me Away”, “Lost”, …
Even zoeken is het wel naar het huis van Barbie Bangkok-drummer Laurens Smagghe in Gent. Bij aankomst zijn de heren nog druk in overleg met de ontwerper over de typografie die op de merchandise gebruikt gaat worden. Maar nadat de eerste knopen daarover zijn doorgehakt kan het interview beginnen met …
Drie jaar terug maakte ik voor het eerst kennis met het Noorse The Low Frequency In Stereo. Toen hun derde plaat The Last Temptation Of… hier ten tonele verscheen, viel me meteen al op dat The Low Frequency In Stereo geen alledaags bandje was. Stereolab-achtige psychedelica, krautrock-motorik, post-rock-stukken, uitgesponnen jazzy …
Bij Idols was hij ooit een van mijn favoriete deelnemers, want ik vond het zo’n leuke jongen, die Christon Kloosterboer. Omdat hij er uiteindelijk toch vrij snel uit lag, verwachtte ik niets meer van hem te horen, dus groot was mijn verbazing toen hij ineens opdook bij De Wereld Draait …
Luister een paar seconden naar een plaat van de Young Dubliners en je weet waar de roots van deze mannen liggen. Oh nee, je hoeft niet eens te luisteren, hun naam verraadt gelijk al hoe de vlag erbij hangt en welke drie kleuren die vlag heeft: groen, wit en oranje. …
Tja, zingen ‘I Have No Faith In Politicians’ en dan met de andere band waar je in speelt, Phil Lesh And Friends (van de bassist van Grateful Dead), spelen voor Barack Obama. Ik vind het vreemd. Degene die zich zo gedraagt is Jackie Greene en de tekst is te vinden …
Als je het hippiedom anno 1966 in San Francisco zou moeten definiëren, dan kom je met het noemen van de band Strawberry Window een heel eind. Allereerst zijn er de bandleden: jonge, naïeve en langharige bloemenkinderen – nog op de middelbare school -, met een muzikale achtergrond in surf, folk, …
Raar dat ik tot nu toe erin geslaagd was om White Denim te missen. Deze drie Texanen doen namelijk precies wat ik leuk vind: ongecompliceerde gecompliceerde rock maken. Wat nou grenzen, wat nou oubollige songstructuren, wat nou dit, wat nou dat, wat nou midden in een nummer een fade-out plaatsen …
Soms is het beter om niet gelijk video en fotomateriaal op te scharrelen van een band waar je alleen al door de muziek een sterk beeld bij hebt. Grammatics zien er namelijk uit als een groepje ongezonde Britten met een chronisch slaaptekort, gestyled door een over-enthousiaste mode-malloot. Ook in de …
Het kleinschalige Wâldrock (dit jaar 6.000 bezoekers) haalt het natuurlijk nooit bij Dynamo Open Air (trok jaarlijks 70.000 bezoekers) en dat wekt frustratie op bij veel liefhebbers. En terwijl iedereen onlangs naar Graspop in België was gevlucht voor hun jaarlijkse portie metal, komt er in Nijmegen een nieuw initiatief. De …
Als ik naar Vendetta, het vierde album van Celesty, luister, dan vind ik het opmerkelijk wanneer ik lees dat ze in augustus voor het eerst buiten thuisland Finland zullen optreden. Nu weet ik niet hoe de vorige drie albums klinken en hoe ze hun muziek live ten gehore weten te …
Is het al enigszins verantwoord om toe te geven dat Rammstein z’n beste tijd gehad heeft? Wat mij betreft ging het stiekem al verkeerd (mooie Engelse uitdrukking: jumping the shark) met de wanstaltige ballad “Ohne Dich” uit 2004. Sindsdien ben ik naarstig op zoek naar leuke bands die even hard …
