Je houdt van goeie Britpop. Niet alleen Franz Ferdinand of Supergrass: het ouwe soort met emotie, met glorieuze joelende gitaarriffs, meezingbare killer-refreinen, nauwelijks hoorbare achtergrondkoortjes en die schurkerig bijna-valse zang. Bestaat het nog? Strangelove, Oasis, Spacehog, Suede, Subcircus, het is allemaal overleden of niks meer. Zo ook Mansun. Ik was …
Eén van de dingen die me nog het meest heugt van mijn Lowlands-ontmaagding was het knusse samenzijn met Melissa Auf Der Maur in de Grolsch-tent. Dartelend als een merrie die voor het eerst de weide weer in mocht op de een stralende lentedag overrompelde ze mij. Maar volgens mij ging …
Ik stond te juichen en te joelen als een Frans Bauer fan toen ik dus eindelijk de trotse eigenaar werd van Amotion, de langverwachte Dvd van A Perfect Circle. Als een ware Schumacher scheurde ik met piepende banden naar huis om te gaan genieten van mijn nieuwste aanwinst. Mijn gezicht …
“Hmm, wel aardig” dacht ik na het eerste nummer. “GatverDAMME!”dacht ik na het tweede. Vervolgens had ik een paar draaibeurten nodig om te ontdekken dat de nummers drie tot en met twaalf niet allemáál bereslecht zijn. Is dat tweede nummer zo erg dan? Jazeker, het klinkt namelijk als Toto vijftien …
Motorpsycho ging met wat vrienden op vakantie en kwam terug met een plaat. Zo kun je deze tweede Tussler plaat het beste bekijken. Een seventies trip langs onvervalste southern rock, country, jengelende lapsteels, banjo’s, boogies en meer van dat soort rootsy grappen. Als Motorpsycho en hun kornuiten zich weer eens …
Op 11 juni speelde Telefunk in Kultuurhuis Bosch te Arnhem. Op zich een optreden zoals er meer optredens zijn. Ik hoorde behalve een optreden die avond dat drummer Arnoudt en zijn vrouw/zangeres, Simone met hun twee kinderen naar Engeland gingen verhuizen. Dit zou voorlopig het laatste optreden zijn vanuit de …
In iedere groep zit wel een pestkop. Zo’n vervelend etterbakje dat iedereen het bloed onder de nagels vandaan haalt maar waar niemand tegen in opstand durft te komen. Het zijn ook vaak de jongetjes die drie keer blijven zitten en hun trucje in iedere nieuwe groep weer van voren af …
Hoe zat het ook alweer. Drie broers. Een neef. Een alcoholistische vader die rondreist en het evangelie verkondigt. Iets met wonen in een auto. Ergens in het zuiden van de Verenigde Staten. Gospel zingen. Beetje blues spelen, beetje Allman Brothers en Lynyrd Skynyrd kopiëren. Lang haar, baarden en beroerde kleding. …
Het Zweedse Eskobar scoorde eens een bescheiden hitje met Heather Nova. Echt succesvol is de band hier helaas nooit geworden. Dit is wel anders in Duitsland, België en Frankrijk. Eskobar heeft ook de typische sound waar Scandinavische bands patent op lijken te hebben. Denk aan Mew, Kent en Saybia. Prachtige …
Het schijnt dat de vorige plaat van The Soundtrack of Our Lives, Behind The Music, redelijk succesvol geweest is. Dat is dan wel ergens buiten onze landsgrenzen geweest, want ik heb er hier weinig van gemerkt. En dat is jammer want Behind The Music is een dijk van een cd. …
Hoe heet dat ook al weer, als je een afkorting meerdere betekenissen toekent? Dit album heet in ieder geval WFTD-WFTD… Wie het weet mag het zeggen. Over de muziek dan maar: dit mag ik graag horen. enigszins valse synth-akkoorden op een redelijk stevige basis. Zoals Boards of Canada dat soms …
Oudere popmuzikanten gaan onopgemerkt dood of krijgen een kleine necrologie in een krant die een stukje over heeft op de kunstpagina. Maar dat lijkt me toch altijd minder sneu dan de popmuzikant die de ene na de andere, steeds weer iets beroerdere plaat aflevert, totdat er werkelijk geen platenlabel is …
Ik ben wel een beetje moe geworden van het lange wachten op de opvolger van Mother Earth (vier jaar oud al!). Dat krijg je als je door hele late successen in de rest van de wereld nagenoeg non-stop aan het touren bent geweest. Steeds maar weer werd het betrekken van …
Er was een moment in mijn leven dat ik dweepte met de overdosis pathetiek van Live. Tot en met The Secret Samadhi ongeveer. Het breekpunt lag rond het concert dat Live gaf in april van 1997 in Paradiso. Het kan geen toeval zijn dat ik sinds niet te lang daarna …
Als liefhebber van gerontorock ben ik gewend aan Grote Gitaristen. Mannen die er voortdurend op los soleren en die van kilometers herkenbaar zijn aan hun stijl. Inmiddels zijn solo’s klaarblijkelijk niet hip meer en is de betere hardrockgitarist alleen in Japan nog populair. Het zijn echter nog dezelfde heren als …
Stel he. Stel. Stel dat je de jaren tachtig alleen van horen zeggen kent. Of dat je nog net op het nippertje van de jaren tachtig geboren bent. Dan hoor je nu bands als Him, The Rasmus en wellicht ook Marilyn Manson donkere rockmuziek maken met een gothic randje, alsof …
Na een half nummertje Hermano (“Cowboys Suck”) krijg ik met moeite mijn mond weer dicht. Die is namelijk wagenwijd open gedonderd van verbazing. Mozeskriebel! Dit is John Garcia op zijn best, die hier de tent even flink op zijn kop zet! Inderdaad dé John Garcia van Kyuss, dé stonerrockband. w00t~! …
Het eerste waar ik aan moest denken bij het bekijken van deze cd was het album Déjà Vu van Crosby, Stills, Nash & Young. Een vergelijkbare foto, bijna dezelfde bruine kleur van de omranding en een lettertype dat ook de nodige overeenkomsten heeft. Vreemd, ik mag toch hopen dat een …
Stel. Je heet Irene Tremblay. Je komt uit Spanje en je ziet er niet geheel onaardig uit. Stel he? Dan neem je een gitaar en speel je wat liedjes. En wie heb je dan? Jewel! Kots! Braak! Maar goed. Stel nu eens dat dat niet zo is. Stel dat je …
Ronkende namen zijn het. Little Steven & The Disciples of Soul, The Plasmatics, The Ramones, Kiss, John Waite, Nona Hendrix. Overal speelde hij een riedeltje mee op zo’n beetje alle instrumenten die er bestaan, schreef her en der een nummertje of produceerde hun platen. Daarnaast nog de nodige soundtracks en …
Cd’s afspelen in de computer is meer een noodzakelijk kwaad dan wat anders. Laat maar door de kamer galmen die muziek. Meestal zijn die computerspeakers aardig brak. Nu maak ik hierop een uitzondering. Graveyard Mountain Home wil ik bij nader inzien best via mijn computer afspelen. In de bio van …
Bij de naam “Koninkrijk Kome” dacht Lenny Wolf vast aan zichzelf als koning. Een Cruijffiaans onbescheiden opstelling, zeg maar. Nou heb ik een zwak voor mensen die tegen de stroom in blijven doen wat ze willen doen, hoe absurd ook. Lenny Wolf is een perfect voorbeeld van zo iemand. In …
Joepie, ik mag weer eens een plaatje bespreken met titels als “The Blood of Angels” en “Beggars with Knives”! Bij wijze van voorzorgsmaatregel plug ik de koptelefoon maar alvast in, dit wordt vast geen gezellige muziek voor het hele gezin. En ja, mijn vooroordeel lijkt op het eerste gehoor bevestigd …
In de auto (pt.6) “Wist je dat Lisa Loeb wat heeft met de dochter van Frank Zappa?” “Is ze lesbisch, dat wist ik in ieder geval niet!” “Oh shit, ik bedoel natuurlijk de zoon van Zappa, Dweezil. Ze hebben zelfs samen een televisie show waarin ze koken en muziek maken …
Het elfje zat op een blad. Dat doen elfjes soms. Maar dit elfje had aspiraties. Dit elfje had geen zin om op een blaadje te blijven zitten. En dus ging ze op zoek naar Mamma Elf. “Mamma Elf, ik heb helemaal geen zin om de rest van mijn leven op …
