Al twee maanden kom ik hem steeds weer tegen. Dan hoor ik hem weer ergens op straat spelen. Elke keer weer sta ik even stil en geniet ik van zijn gitaarspel. Nu is hij eigenlijk overal te horen, die Charlie Parr. Soms komt hij zo maar in één keer uit …
Zou het eraan liggen dat spanningsboog niet in mijn Nederlands-Engels woordenboek staat? Ehm… Span of tension? Veelbelovend klinkt het begin. Maar dan. Zelden hoorde ik een cd die meer inzakt dan Not Correct. De keren dat ik luisterde zijn al op twee handen te tellen, maar elke keer ging het …
Als ik naar een Europese voetbalwedstrijd kijk hoop ik toch dat de Nederlandse club wint, zelfs als ze niet het beste voetballen. Alleen voor Ajax maak ik graag een uitzondering op die regel, die mogen van mij altijd verliezen. Bij Nederlandse bandjes heb ik een beetje hetzelfde – met Kane …
Wat was de oorzaak van de rare beelden die door mijn hoofd spookten vanmorgen terwijl de intercity door het nog duistere landschap zoefde. Was het het gebrek aan slaap door de gebroken nachten van de afgelopen weken? Of werden de beelden veroorzaakt door de cd van The Use Of Ashes? …
“What will the neighbours say?” Dat vraag ik me ook af. Want sinds ik de nieuwe cd van Girls Aloud heb staat mijn stereoding constant hard. En zingen die lieve leuke dames de hele dag door hun liedjes. En wát voor liedjes! Het zijn liedjes waar de zon van gaat …
Ik ga vandaag een slaapkamergeheim met jullie delen. En niet zomaar één. Vanuit deze kamer komt bij mij de inspiratie binnen. Nee, er komt helaas geen knappe chick á la Emma Bunton aankloppen. Het gaat om een merel die boven de relatieve stilte het hoogste woord heeft. Mijn tuindeur staat …
Het moet niet doller worden. Dat French Kicks‘ tweede album Trial of the Century hier meer dan een half jaar later uitkomt is al heel stom, maar nog tot daar aan toe. Dat ze voor de cd die hier in de schappen ligt het hoesje dat gelijk je aandacht trekt …
Toen ik de inmiddels niet eens meer zo nieuwe cd van Cake in mijn jaarlijstje zette bleek tot mijn verbazing dat deze vijfde cd van het gezelschap nog niet eens besproken was op File Under. En dat terwijl Cake volgens mij een van de weinige bandjes is die liefhebbers van …
Kan iemand even krabben? Ik krijg namelijk altijd een beetje jeuk van het Amerikaanse protestliedje. Ik kan gewoon meestal niet zo veel met zo’n klaagzang over de gang van zaken in dat land van meneer Bush en consorten. Verpakt zo’n Amerikaan zijn boodschap echter in persoonlijke verhaaltjes dan wil ik …
De EP 6 is het eerste tastbare resultaat dat de platendeal, die het Utrechtse Carrera onlangs binnensleepte, oplevert. Na een gedegen reputatie te hebben opgebouwd binnen het clubcircuit is de tijd aangebroken om het nu ook waar te maken op schijf. En dat is nog helemaal niet zo gemakkelijk. Het …
Ik kijk naar de hoes van Trouble en denk: ‘Een dansje met de duivel. Ik zou me er wel eens aan willen wagen.’ Ik dans echter zelden. Als ik dans dan is het bijna altijd in beschonken toestand en eigenlijk altijd met een vrouw. Het zou dus een dansje met …
Ik voel me een detective die iets vreemds op het spoor is. Ik was een stukje aan het tikken over vrouwelijk schoon n.a.v. bovenstaande cd. Er staat echter een nummer op waarin JP Den Tex vraagt aan ene Ophélie om hem privé te mailen. Het mailadres staat in het tekstboekje. …
Als ik het voor het zeggen had dan zat Aimee elke avond op de rand van mijn bed. Ze zou een slaapliedje zingen. En als ik ’s ochtends wakker werd dan was ze er nog. Ze zou een ochtendliedje voor me zingen. Er zou een dampende kop koffie op mijn …
Twee keer per week onderga ik een zware beproeving: mijn reis van Zeist naar Groningen. Alles draait daarbij om de aansluiting bus-trein die in Amersfoort plaats vindt. Welke sadist de speling tussen die twee op slechts vijf minuten heeft gezet weet ik niet, maar ik bied bij deze aan om …
Van cowboys en een elfje Ze wist niet dat we zouden komen. En op de foto wilde ze liever niet. Ze vond zichzelf sweaty en haar haar zat niet goed. Helaas hadden we geen spiegel bij ons om haar van het tegendeel te overtuigen. Een gevoelige dame? Wellicht, maar we …
“Ik houd van rammende gitaren, een muur van geluid, het liefst de stereo op 10 en beuk de ramen eruit, het mag ook subtiele jazz zijn, een goed stuk klassiek, Shostakovich of Keith Jarrett, het is allemaal muziek” Een pluim voor Zwerfhond! De band uit Nijmegen maakt zelf droge leuke …
Veiligheid. Ook zo’n issue. Voelen we ons nog wel veilig? Gewoon op straat. Of in de rij voor de kassa van uw lokale supermarkt met een goedgevulde winkelwagen vol kerstboodschappen. In het openbaar vervoer tussen de studenten en hun veel te grote weekendtassen. Gedurende een gebedsdienst in de kerk of …
De schrik slaat me om het hart als ik op de site van Misunderstood lees dat de bandleden zich Nerve, Junkie, ADHD en Jerk noemen. Vervolgens zie ik erg krakkemikkige en soms wel erg opschepperige teksten verschijnen. Dan weet je al bijna hoe laat het is voordat je de cd …
“Ik speel niet meer in voorprogramma’s, daar doe ik niet aan!”, riep Anouk in een gesprek met MTV. Ik werd meteen overmand door een gevoel van medelijden toen ze daarna verkondigde dat hubbie: “The Anonymous” alias The Postman in haar voorprogramma staat. Misschien is het wel handig dat hij erbij …
Als ik zeg dat ik fietsvakanties doe en graag primitief kampeer kijken mensen vaak vreemd op. Als ik zeg dat ik dat het liefst in heuvelachtig tot bergachtig gebied doe en het liefst mijn eigen bagage meezeul kijkt men mij fronsend aan. Je ziet ze denken, die is niet wijs. …
Zo eens in de tien jaar is er een artiest die een plaat maakt die zó goed is, zó sterk en zó inventief dat je denkt: de rest van de wereld moet maar stoppen met plaatjes maken. Want dit, dit verbeter je nooit meer. Ik wist dat ik zo’n plaat …
Ik speel drums in een bandje. En erg goed zijn we (nog) niet. Ik in ieder geval (nog) niet. Ik zou ook liever in een metal bandje spelen, maar mijn grijze massa is (nog) niet in staat om op een hoog en snel niveau de juiste synapsen naar mijn spieren …
