Eigenlijk is The Edge een avondplaat, zo rustig en zalvend gaat het eraan toe. Het is een darkwaveplaat waarop niet gedanst mag worden, hooguit soms wiegend of echt heel langzaam. “Ethereal dances” heeft een typisch wavegeluid en “Cygnus” een typisch leidend basgitaarlijntje, Vooral liefhebbers van Leonard Cohen zullen onmiddellijk de …
Je zult maar met Tony Visconti de studio in mogen. Oef, als Bowie-fan heb je dan al meteen mijn aandacht. Jim Stapley, geboren in Manchester, had de eer en Long Time Coming is zijn eerste solo-album, na eerder in wat bands gezongen te hebben. Wat we te horen krijgen zag …
Bij het horen van de naam Billy The Kid stel ik me een countryband voor, of toch tenminste een er als cowboy uitziende countryzanger. Deze Billy The Kid is echter het alter ego van de 32-jarige Canadese singer-songwriter Billy Pettinger. Naast haar sololoopbaan is ze ook frontvrouw van de rockband …
Dat Knife Party de doorstart van Pendulum is, moge ondertussen bekend zijn. Met bewezen dansvloerkrakers als “Internet Friends” (met de ‘You blocked me on Facebook…’ sample), “Bonfire”, “Centipede”, “Power Glove” en “Antidote” en dito livereputatie heeft deze act eigenlijk geen introductie meer nodig. Zoek je naar een hedendaagse equivalent van …
Een paar decennia na de unplugged-hype besloot Status Quo zich er ook eens aan te wagen. De eerste track van Aquostic (Stripped Bare) die werd vrijgegeven, “And It’s Better Now”, was veelbelovend. Een uitstekende productie en een Westcoast-tintje door de koortjes maakten het een interessante versie. Jammer genoeg heeft Status …
Ik probeer altijd om recensies op tijd af te krijgen vóórdat een band in Nederland toert. Met Little Dragon ben ik helaas net te laat. Deze week stonden ze in TivoliVredenburg, het Paard, en Paradiso en dat is ook niet voor niets: de band heeft net twee platen uit. Hun …
Heeft u het Canadese Viet Cong ergens in 2013 live gezien, dan hebt u mogelijk – hipster als u bent – de cassette die ze bij zich hadden aangeschaft. Was u hier niet bij, dan is er nu de release hiervan op cd met als verrassende titel Cassette. Viet Cong …
Met het verstrijken der jaren is de drang altijd de nieuwste muziek te moeten horen en alles te weten gestaag afgenomen bij schrijver dezes. Hoewel ik me graag met de hipste geluiden vermaak, mag ik steeds vaker graag mijn tijd verdoen met het luisteren naar oude meuk uit lang vervlogen …
Techno en techhouse vind ik lastige genres om over te schrijven. Het kale eraan maakt het zo puur en tijdloos, maar het betekent ook dat je er lastiger een mening over kunt geven: wat is nou de essentie waarom ik The Field net wat te langdradig vind maar dat Dave …
Het eerste wat opvalt als ik de cd van de Overijsselse bluesrockers N.U.T.S. opzet is de prachtige, diepe sound. De gitaren klinken warm en zitten lekker voorin het geluidsbeeld. Het maakt dat je meteen met een stuk meer plezier naar een cd luistert. Op dit album zijn het tien eigen …
Vallenfyre werd opgericht door Gregor Mackintosh die we vooral kennen als oprichter en gitarist van Paradise Lost. Hij schreef zowat het gehele album Icon en was verantwoordelijk voor songs als “Ember’s Fire” en “True Belief”. Songs die in mijn optiek tot de allermooiste in metalland behoren. Na zijn vaders dood …
Het Utrechtse Aestrid heeft in Nederland een behoorlijke reputatie opgebouwd met hun albums en optredens. Ze snuffelden ook al een beetje over de grens, maar met hun nieuwste album No Map Or Address kunnen ze wat mij betreft hun territorium definitief tot ver over de landsgrenzen vergroten. De band rond …
In Engeland zoeken muziekbladen als NME altijd naar de volgende lad rock band, de nieuwste act die muziek maakt die door hele voetbalstadions tegelijkertijd kan worden meegebruld. Bands als The Enemy en Kasabian wordt het label wel eens opgeplakt. Met de meezinger “Helpless” als opener op hun tweede plaat (‘You’re …
Pop op de publieke omroep komt er weer bekaaid vanaf: het Belgische Canvas zendt de hele serie Sonic Highways-documentaires uit, wij moeten het doen met een soort clipprogramma met de onvermijdelijke Giel Beelen onder de al even onvermijdelijke DWDD-vlag. Nog een mazzel dat die avonden alsnog worden afgesloten met een …
Ik had verwacht dat de samenwerking tussen Dustin O’Halloran (Dévics/solo) en Adam Witzie (Stars of the Lid) een eenmalige aangelegenheid zou zijn. Niet omdat A Winged Victory For The Sullen’s eerste album me niet beviel, in tegendeel, het was fenomenaal, maar zo gaat dat nou eenmaal vaak met dit soort …
Onlangs zag ik de uit New Orleans afkomstige Benjamin Booker (1989) en zijn band op de BBC bij Later with Jools Holland. Het leek allemaal zo simpel wat hij daar neerzette, maar ondertussen bevatte dat ene nummer dat hij speelde (“Violent Shiver”) ongelooflijk veel muziekgeschiedenis. Dankzij mannen als Booker is …
Laat ik het maar citeren, want ik wed dat de tekst nog eens van internet verdwijnt: “In our consecutive run of albums, we have been able to say what we want to say and do what we want to do with the LP. We’re not going to stop making music, …
‘And if I call you, I will call you by your name.’ Dat is eigenlijk niet zo’n best teken! Ik las ooit dat geliefden en familieleden elkaar zelden met hun echte naam aanspreken. Koosnaampjes volstaan om de aandacht te trekken. De Bernard Sumner-waardige tekstregel zegt vast iets over de afstandelijkheid …
Karma To Burn is terug bij af en dat siert de band. Ooit kreeg ik van Roadrunner een 10-inch van een onbeduidend bandje in een tijd dat Kyuss groot was, Fatso Jetson de podia bestormde en Clutch inzag hoeveel andere genres er nog waren om te ontdekken. Karma To Burn …
Het is een woord dat ik zelden gebruik in plaatbesprekingen, maar dit keer moet het. Tied To A Star, de inmiddels vierde soloplaat van J. Mascis, is een heuse groeiplaat. Zo eentje die bij eerste beluistering een gaap oproept. Veel dezelfde gitaren en vaak dezelfde gitaarsound. Het zal ongetwijfeld zijn …
En dan is nu het moment aangebroken dat u zegt: “Maar, maar! Zeg Stonehead, waarom ga je nog een plaat bespreken die in augustus al bij KindaMuzik en 3voor12 besproken is? Het is zo wel een beetje gemakzuchtig hoor, dat elke-dag-een-recensie-experiment van je!” En dat is dan ook nog een …
Voor een speciale Oudejaarsshow in 2013 pakten Les Claypool c.s. de soundtrack van Willy Wonka & The Chocolate Factory aan. De Gene Wilderfilm uit 1970, niet de volgens Claypool weinig geslaagde remake van Tim Burton uit 2005. Die show beviel dermate goed dat Primus (weer in de succesbezetting met zowel …
Distant Satellites, het nieuwe studioalbum van Anathema verscheen ergens hartje zomer. Volstrekt belachelijk. Anathema maakt namelijk bij uitstek herfstmuziek. Al enkele decennia lang zelfs. Ooit begonnen als meesterlijk death/doom-bandje zijn ze nu al een jaar of tien op het pad van de meer melodieuze, melancholische rock. En hoe. Er zijn …
Om de zoveel tijd stuurt de hoofdredactie van File Under een stapel binnengekomen promo-cd’s door naar de diverse schrijvers. Van de stapel veelal elektronisch spul die ik de afgelopen maanden kreeg toegestuurd, waren er maar twee cd’s die mijn vriendin uit zichzelf in de speler bleef schuiven: de electroswing van …
Stel, je bent een nogal agressief opgefokt konijn dat toevallig door een blanke gast is geïntroduceerd omdat je drie woorden achter elkaar foutloos kon uitspreken. Dan zou ik als ik 50 Cent was heel snel alle miljoenen bij elkaar optellen en zo snel mogelijk mezelf producer noemen en nieuw talent …
