Hier, moet je eens horen, een nieuwe live-cd van Entombed…” Ik legde de cd in de lade terwijl mijn broer mij argwanend aankeek. Ik skipte het te lange intro en liet hem het eerste nummer horen. “Staan er ook oude numers op?” vroeg hij. “Nou, nee, eigenlijk alleen nummers van …
Wat is erger dan “I Believe In A Thing Called Love” van The Darkness? Een stelletje flapdrollen in tuinbroeken uit de Appalachen dat met hun banjo en mandoline een versie van deze monsterlijke hit opneemt. Echt niet dus! The Darkness is koel en de uitvoering van Hayseed Dixie – inderdaad …
“Waren je ogen groter dan je maag?” vroeg mijn moeder me vroeger als ik meer had opgeschept van mijn favoriete maaltje dan ik op kon. Het plezier werd nogal bedorven door de laatste happen die ik met lange tanden naar binnen werkte. Dat is ook een beetje het geval met …
Optreden is blijkbaar grappig. Tenminste, dat lijkt zo uit de opnamen van Joss Stone‘s optreden in The Bowery Ballroom in New York. Ze vindt het nodig om telkens tussen de nummers door te giebelen en te “klessebessen” met het publiek. Ik vind dat wel even leuk hoor, maar ik ben …
Lowlands zat er bijna op en het was mooi geweest. Maandag moest er gewoon weer gewerkt worden. Op weg naar de uitgang kwamen we langs de India en omdat we eigenlijk toch nog geen zin hadden om te vertrekken, schoten we nog even naar binnen, alwaar een kleine kale neger …
Het was u vast al opgevallen. Alle mannelijke schrijvers hier lijken wel op zoek naar elfjes de laatste tijd. Het zal wel the time of the season zijn of zo. Air had ook een elfje. Ze heet Beth Hirsch en zong mee op hun album Moon Safari. Het elfje Hirsch …
“Zeg,” zo klonk het achter een biertje vandaan. “Zeg. Jij luistert toch zoveel naar muziek?” Ik dook weg achter mijn eigen glas. “Soms” zo antwoordde ik. “Hoezo?” Rook dwarrelde over de tafel. Uit de speakers klonk voor de zoveelste keer Suzanne Vega. Hij nam een trek van zijn sigaret. Ik …
Dear fucking Oasis (part 2),Heey fucking broertjes Gallagher! Jullie lezen Fileunder! En doen er ook nog iets mee. Fuck, fuck, wie had dat gedacht? Jullie zijn sinds mijn aan jullie gerichte open brief niet meer negatief in het nieuws geweest. Het enige dat ik voorbij zag komen was een foto …
Als kind was ik heel erg blij als ik het kerstpakket van mijn vader of mijn oma mocht uitpakken. Pas later begreep ik dat het blikje ragout en een of ander suf non-food item moetjes waren die altijd wel in een kerstpakket zitten, maar waarvan niemand ooit beter is geworden. …
Wij hebben geen huisdieren. Wel kinderen. En daarom hebben we geen huisdieren meer. We hadden een lief konijn. Die heette niet voor niets Youp. Youp knaagde fijn aan kabels, luidsprekers en plinten. Wij vonden het best. Youp was lief. Maar niet eens zo lang na de geboorte van Storm Jr. …
“Dos cervezas, por favor”. Verder dan dat komt mijn Spaans niet. Knap onhandig, vooral als je bedenkt dat ik geen bier drink. Die talenkennis zou dus niet helpen bij het bespreken van deze cd, want dit bandje ís niet alleen Spaans, ze zingen ook in het Spaans. Hardrock in het …
Het jaar 2001 leverde voor mij één onbetwiste plaat-van-het-jaar op. Met A Place Called Home bracht Ignite de beste melodieuze hardcore plaat uit die ik – tot op de dag van vandaag – ooit gehoord heb. Ik bezocht een handvol concerten van ze en mijn oude liefde voor de hardcore …
“Wilt u de nieuwe smaak van Rivella proberen?” vraagt het ingehuurde promomeisje in de plaatselijke supermarkt mij terwijl ik m’n karretje tot een halt breng. Zoals u misschien wel weet, ben ik altijd wel bereid iets nieuws te proberen. Met name als iets een beetje vreemd maar wel lekker blijkt …
Sinterklaas schonk me een fijne dvd. Het ontbrak ons aan namelijk een open haard in huize Storm. Daar had de Sint wat op gevonden. De dvd bevatte schitterende beelden van een mooi nep haardvuurtje. Eén of andere malloot had de moeite genomen zijn haardvuur te filmen en voor ons te …
Vanmorgen kon ik uitslapen. Ik zal het maar eerlijk opbiechten, het is namelijk een doordeweekse dag. Nu hoef je niet jaloers te zijn, want ik werk parttime. Aan geld komt er dus niets binnen. Toch is één dag rustig aandoen best lekker. Behalve vanochtend, ik werd ruw gewekt. Aan de …
“Voor het slapen gaan luister ik nog steeds graag naar de radio. Vaak word ik om een uur of vier wakker en zet ik hem uit, meestal weet ik ‘s ochtends nog precies waar het nieuws ‘s nachts over ging. De documentaires, de spelletjes, het journaal: ze zijn gebleven. Hoorspelen, …
Rudimentaire bouwwerken zijn het. Grof materiaalgebruik, Spartaanse uitvoering. Architect en toezichthouder Page Hamilton zwaait de scepter over het collectief dat verantwoordelijk is voor deze muzikale architectuur. Een redelijke dosis metaal, flink wat gruis en schreeuwende mensen op de steigers. Helmet is ‘work in progress’: staccatoriffs die onvoltooid lijken en beukende …
Ik moet bekennen dat ik me altijd heb afgevraagd hoe Therapy? het zo lang heeft weten uit te houden. Lang geleden, in 1994, vond ik Troublegum een sterk album en stond ook ik in Paradiso en op Pinkpop mee te springen op hits als “Screamager”, “Nowhere” en “Die Laughing”. Daarna …
2004 was het dansjaar van Mylo, LCD Soundsystem en C-Mon & Kypski. Ik vind het erg prettig, al die crossover tussen electro, wave, acid, folk en wat dies meer zij. De nieuwe singles van Cassius (“Rock & Roll #1”, bijna R&B) en de Chemical Brothers (het Arabisch aandoende “Galvanize”) zetten …
Je hebt van die dagen dat er een lekker zonnetje schijnt, dat het niet te warm en niet te koud is voor op het balkon, dat je even lekker niets hoeft en dat er op datzelfde balkon een koel glaasje wijn staat te wachten. Dat zijn de momenten voor een …
OK. Nog even een keertje opnieuw proberen dan. En één, twee… één twee drie vier links twee drie vier kick twee drie bop draai rechts twee vier kick drie ehr…twee dr..link…ehr nee rechts..verdomme! Rustig blijven. De andere folks gaat het een stuk gemakkelijker af. En één twee drie bo..kick…ow fuck… …
Bij de titel ISA denk ik aan de goede ouwe Industry Standard Architecture (ISA) bus die vroeger in je Personal Computer (PC) zat en Isa Hoes (IH), die vroeger in een soap zat, maar vraag me niet waarom. In mijn studententijd werkte ik in een computerwinkeltje en heb ik gezien …
Het was er zo ineens. Er lagen nog wat plaatjes die gerecenseerd moesten worden, maar het ging niet. Een echte writer’s block was het niet, want ik rammelde er vlotjes wat recensies uit van platen waar ik direct een uitgesproken mening overhad, maar ondertussen bleven er een aantal plaatjes liggen …
Steeds vaker kom ik tot de conclusie dat ik barst van de vooroordelen. Voor de buitenwereld doe ik alsof ik een open geest heb en voor afwijkende dingen open sta, maar eigenlijk is dat een grote leugen. Wanneer ik de foto van een bandje zie vóórdat ik hun muziek heb …
