Soms stuurt Storm, de Chef Distributie van File Under, me een promo die wat buiten mijn gebruikelijke werkgebied ligt. Een poging tot muzikaal opvoeden, zeg maar. Met wisselend resultaat, trouwens. Horus van The Impossible Shapes is zo’n opvoedplaatje. Het is lo-fi, naar verluidt. Nou heb ik nog wel eens moeite …
Eén van de prettigste dingen van Lowlands is dat het allemaal niet al te vroeg begint. Pas rond een uur of één of twee ’s middags moet de kater verdwenen zijn en de stramheid uit je botten weg zijn, zodat je alle tijd hebt om koffie te halen en eventueel …
We liggen op onze rug in het gras. De koelte van de intredende nacht maakt dat het gras al een beetje vochtig wordt. Ik heb het gevoel dat dat hier in de bergen een stuk sneller gaat dat dan beneden in het dal. De sterren lijken hier waar het dwaallicht …
Als klein kind droomde ik van ruimtereizen. Ik zal vast niet de enige zijn geweest. Geïnspireerd door de talloze sci-fi’s die ik toen keek, bouwde ik mijn kamer regelmatig om tot een ruimtestation. Gelukkig ben ik daar niet te veel in blijven hangen en de kans is dan ook nul …
De mannen van Blackfire Revelation zijn verrassend genoeg getekend door Fat Possum, ondanks dat ze into Black Sabbath, Blue Cheer en andere jaren zeventig rockmastodonten zijn: logge riffs, voortdenderende drums, lang haar, wijde broekspijpen en de versterkers op 11. Humor hebben ze ook, getuige de slogans op de hoes en …
Een zure Radioheadfan die “my milkshake brings all the boys to the yard, and they’re like, it’s better than yours” onder de douche zingt, dat is iets van deze tijd. De enorme groei van het fenomeen filesharing in de afgelopen jaren heeft het wereldverbeterende gevolg gehad dat geen enkele muziekliefhebber …
Het is een bezig mannetje, die Morten Qvenild. Ondanks dat hij nog maar 26 jaar is heeft hij al een aardig imposante catalogus opgebouwd, waarbij tussen de titels de meest in het oog springende naam die van Jaga Jazzist is. Naast Jaga maakte hij deel uit van vele andere Noorse …
Het moet haast wel dat iemand in Amerika een jaar of wat geleden bedacht heeft dat het cool is om met zo’n overdreven jankerig toontje over stevige punkpop heen te zingen. Er wordt daar momenteel namelijk veel geld mee verdient. De grootste uitwassen van dit idee bestoken momenteel de hitlijsten …
‘Durf jij zieltjes van 17 jarigen te kwetsen wanneer noodzakelijk ;-)’ vroeg Storm me, toen hij de cd van Head-Shot gaf. Tuurlijk, ik ben de schaamte allang voorbij. Goed, bij eigen-beheer-cd’s probeer je wat aardiger te zijn, maar soms ontkom je er niet aan iets domweg neer te sabelen. Alleen …
Komkommertijd. Tijd om dingen op een rij te zetten. Onder andere de platen van het afgelopen half jaar. Ik heb alsnog My Chemical Romance, dredg en The Features ontdekt. Bij al dat heerlijks steekt de promo van Thunderlip wat eenvormig af, maar de felheid is in elk geval dezelfde. Rawr! …
Het leven als rocker is zwaar. Sommigen moeten met één arm leren drummen omdat ze hun auto tegen een boom parkeren, anderen moeten bij elkaar geraapt worden na het iets te enthousiast uitproberen van een quad. Maar goed, daarvóór heb je in elk geval wat lol gehad. Dat kon bassist …
Ik heb het niet zo op hobbyprojectjes. Ze komen op mij toch al snel over als bijzaak en vooral leuk voor de muzikanten en minder voor de luisteraar. De eerste plaat The Transplants kon me dus aanvankelijk ook gestolen worden. De band is het theekransje van Rancid-mannen Tim Armstrong en …
Dertien jaar geleden werden flyers verspreid waarop een nieuw popfestival werd aangekondigd: A Campingflight To Lowlands Paradise. Bandjes die zich hadden bewezen in het clubcircuit, maar geen groot Pinkpoppubliek op de been brengen, zouden hier een podium krijgen, aangevoerd door een aantal bewezen alternatieve popacts. Voor de eerste editie waren …
Toen ik net ontdekte dat herrie soms ook muziek kon zijn, vond ik muzikale herrie een van de beste uitvindingen van de eeuw. Kakofonieën van gekke geluiden vond ik waanzinnig en van zo veel mogelijk elektronica en nog geen tien jaar bestaande instrumenten verwerken in ‘liedjes’ werd ik wild. En …
Mijn Rode demo van Moos begon ik te missen. Ik liet die achter op Bijk als ruilmiddel om 1024×768 van Klaz* te bemachtigen. Alles had ik geprobeerd om in contact te komen met die rare snuiters van Klaz*. Voorheen trof ik ze nog wel eens in een chatroom op IRC, …
Toen ik nog jong, snel, wild, onbenullig en knap was, nu ben ik alleen nog maar knap, toen was het hip om Nederlandstalige muziek te maken. Doe Maar zette de trend, direct op de huid gezeten door Toontje Lager en Het Goede Doel. Onder de dertigers heden ten dage is …
Het lezen van (muziek)tijdschriften is één van mijn favoriete tijdsbestedingen. Inmiddels heb ik al een flinke container vol met blaadjes verzwolgen en daarmee ook langzaam maar zeker mijn favoriete journalisten weten te abstraheren. Deze laten zich overigens, helaas, niet verzamelen bij één en hetzelfde blad. Het zijn de wat minder …
Utrecht noemde ik eerder al eens het kloppend alt.country-hart van Nederland. Maar ondertussen is eigenlijk ook wel het kloppend hart van post-rockend Nederland. Onlangs was er het ijzersterke debuut van Vladimir en daarvoor waren er al aangename bandjes als Mercy Giants, Boy Ler, We vs Death. Veelal uitgebracht via Zabel. …
Trots wordt in de bio geroepen dat Delphian geen baljurken en aanverwante zaken nodig heeft. Dat kan wel kloppen, maar het label progressive metal dat ze zelf gebruiken is een tikkie misleidend. Delphian is wel degelijk een gothic-metalband met zangeres, maar dan op basis van de muziek. Dat is niet …
Gravy Train!!!! heeft alles dat een band nodig heeft: ze zien er fantastisch uit, lijken levensverrijkende live-shows weg te geven en hebben de mooiste cover-art in de recente geschiedenis op hun naam staan. Ze heten Chunx, Funx, Hunx en Junx (vermoedelijk niet hun echte namen, tenzij ze elkaar ontmoet hebben …
Supergeslaagd vond ik het Live In The Living-gebeuren in Huize Storm. Het leuke was dat ik zelf artiesten voor mocht dragen die ik graag zou willen zien spelen in mijn woonkamer. Helaas maar twee. Dus viel de keuze op jeugdheld André Manuel en het bevriende Lawn. Beiden zegden toe en …
“Jaaaaa-hieeee-jaaaaaa-hiehie-jaaaa!” Huh? U zei? Nou, deze cd wordt opgesierd door Indiaanse chants, dat zei ik. Jup, indiaanse chants, daarnaast spoken word en toch een echte blues-cd. John Trudell is een Indiaans activist en dichter. In 1973 was hij een prominent voorvechter van Indianenrechten in de VS. Twaalf uur nadat hij …
Het Enfant Terrible J.G. Thirlwell is terug met een episch aandoend bombastisch album. Deze Australiër houdt wel van een potje overdrijven. Foetus dreigt, gromt, brult en zingt daarna net zo makkelijk een zoetig stukje. Kakofonie alom, soms schizofreen doorwerkende tingeltangels, harpen, maar plots is daar dan weer een harmonische lijn …
Na in zeven jaar evenveel studioplaten plus twee liveregistraties te hebben uitgebracht onder de naam Songs: Ohia, besloot voorman Jason Molina de titel van de laatste Songs: Ohia-CD, Magnolia Electric Co., te gebruiken als nieuwe bandnaam. Dat suggereert op zijn minst een grote koers- of bandwijziging of andere verandering. Maar …
