I Kid U Not: in Italië wordt uitstekende rockabilly en honky tonk gemaakt. The Starliters heet het combo en nee, ze hebben niets met Joe Dee te maken. Het Spaanse El Toro bracht tussen alle fijne re-issues ook Stop Kiddin’ van The Starliters. Een vluchtige blik op de cover en …
Alles aan HSSLHFF (ofwel the band formerly known as Hasselhoff) ademt de jaren tachtig: de naam van de band (als verwijzing naar David Hasselhoff van Knight Rider), de titel van hun cd (Love = The Drug, ook de titel van een nummer van Roxy Music) en ten slotte natuurlijk de …
File: Street Dogs – State Of Grace
File Under: Gevoelige kroegpunk van A-klasse
File MySpace:[Klik
Wat gebeurt er met iemand die geboren wordt uit twee overtuigde hippies die deel uitmaken van een obscure religieuze sekte aan de voet van de Appalachen in Georgia? Juist, die persoon wordt vanzelf zoekende. En wat gebeurt er met iemand die geboren wordt uit een violist en een folkzangeres? Juist, …
Het bubbelt, het schuurt, het kraakt, het vervreemdt, het heeft een niet bijster hoog tempo, het is mysterieus en het zet aan tot nadenken. Tsja, een hoop groepjes, projecten, bands en acts voldoen aan deze beschrijving. Yppah, bijvoorbeeld, of Funki Porcini, of Plaid, maar ook Flying Lotus, een project van …
Wat telkens weer opvalt bij het beluisteren van The Ugly Suit is het volwassen geluid van deze band. Had ik niet ergens gelezen dat het ging om zes begin-twintigers? Misschien is het mijn vooroordeel, maar dan verwacht je toch wat meer jonge-hondenmuziek, en niet de lang uitgesponnen echo’s van bands …
Syd Barrett, Captain Beefheart, Cream, Jefferson Airplane, The Doors en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het zijn allemaal artiesten die tot de klassiekers in de popmuziek gerekend mogen worden. Ze hebben behalve muziek in ieder geval een ding gemeen en dat is de psychedelica. Op Trip In Time …
Het probleem met ‘superbands’ is dat de verwachtingen vrijwel altijd te hoog gespannen zijn. Neem nu Regenorchester XII, het samenwerkingsverband tussen Franz Hautzinger, Christian Fennesz, Otomo Yoshihide, Lux Ex (The Ex) en Tony Buck (The Necks). Grote namen. En dan wordt er ook nog gekoketteerd met de bewering alsof het …
De Engelse zangeres Alice Russell fleurt met haar machtige, ruw opgeschuurde soulstem al jaren platen op van onder meer Quantic Soul Orchestra, Nostalgia 77, Re:Jazz en Mr Scruff. Als solo-artiest maakte ze vier albums, waarvan Pot of Gold de recentste is. Daarop werkte ze met TM Juke, een producer die …
Ooit speelde hij in Jason & The Scorchers. Hun furieuze versie van countryrock was opzwepend, adrenalineverhogend en gaf het doorgesnoven genre een stevige schop onder de kont. De master of the Telecaster die Jason Ringenbergs reputatie hielp vestigen was Warner P. Hodges. Na het uiteenvallen van The Scorchers verleende hij …
Nu het eind van het jaar in zicht komt wordt het weer tijd voor de zogenaamde jaarlijstjes. En dus ben ik op het moment veel albums die uitgekomen zijn in 2008 opnieuw aan het draaien en aan het herwaarderen. Ook probeer ik de gemiste albums – maar een mens kan …
Italië, het land van opera en de daarvan afgeleide popkwelers, ook het land van de vreemdste MTV, met muziek van eigen bodem die nooit daarbuiten zal geraken. Herself is dat in elk geval wel gelukt en vreemd is dat niet. Gioele Valenti heeft een opvallend Amerikaanse pen, waar hij soepeltjes …
Pak de hoesjes er maar bij: Solo heeft zijn kleurrijkste plaat tot nog toe gemaakt. Ook op muzikaal gebied, trouwens. Op dit derde album vind je niet alleen de fraaie maar sobere singer/songwriterliedjes die Michiel Flamman altijd al maakte, maar ook een handvol pure popliedjes en dát is nieuw. Ook …
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ik mis Daryll-Ann nogal. Vanaf de dagen dat de broertjes Paulusma in Ermelo als Noodrem hun Cure-covers speelden heb ik hun verrichtingen op de voet gevolgd en het was geweldig om te zien hoe ze na het haastige maar oh …
De geweldige foto van fotograaf Henry Horenstein op de voorkant, in combinatie met de titel Southern Belles, doet me bij het in handen krijgen van deze cd glimlachen. En die glimlach wordt een hele grote lach als ik de cd opzet, en de eerste klanken hoor van “Guide Me Lord”. …
Tussen alle commerciële ‘pop thugs’ door komt er af en toe wel eens een hiphopplaat uit van iemand die wel écht diep in de shit heeft gezeten. Emmanuel Jal is een voormalig Soedanees kindsoldaat, die rapt over het toen en nu. Zijn nieuwste album heet WARchild en bevat dertien nummers. …
Het nieuwe album van de Cranes krijgt door iTunes verrassend genoeg automatisch het genre ‘easy listening’ toegekend. Verrassend omdat hun eerdere werk steevast onder het meer voor de hand liggende genre ‘alternative’ werd gezet. Wellicht is deze genreverwijzing te danken aan de pingelklanken van de instrumentale opener “Diorama”, maar bij …
Mensen die mij kennen weten dat ik in het verleden onaardige opmerkingen heb gemaakt over Radiohead. Iedereen liep ermee weg, maar ik vond de waardering zwaar overtrokken. Tja, je zult maar last hebben van goede smaak. Feit is wel dat ik later, toen de albums in de opruimingsbakken terecht kwamen, …
Geinig: zou het succes van The Pipettes nu een stroom van in fraaie retrojurkjes geklede damesgroepen oproepen? Het Scandinavische Those Dancing Days heeft zojuist haar debuutplaat afgeleverd en roept wel erg duidelijk de vergelijking met het Engelse trio op. De vrolijk stemmende kwaliteit van We Are The Pipettes haalt In …
Ik ben er goed in: bandjes niet kennen! Zo ook met Hot Club De Paris. Maar toen ik de cd draaide, klonk het me behoorlijk bekend in de oren. Niet vanwege een bekend nummer, maar omdat ze me direct deden denken aan Vampire Weekend. Dat komt voornamelijk door dezelfde Afrikaanse …
