Ik kan honderden recensies over de nieuwe Dio bij elkaar schrijven, maar veel duidelijker dan de heren Black en Gass van Tenacious D kan ik het niet: Tenacious D – Dio Dio has rocked for a long, long time, Now it’s time for him to pass the torch. He has …
Planet Orange is een wispelturig bandje. Of misschien beter: Planet Orange is een wispelturig bandje dat eigenzinnige muziek maakt. Want als wispelturig betekent dat ze maar wat van de hak op de tak springen dan klopt het niet. Ze schuwen het experiment overigens niet. Laat dat maar aan Dikkie Visser …
Blijk ik een erg slecht mens wanneer ik vertel dat ik nog nooit van The Track & Field Organization had gehoord? Terwijl ze toch acts van naam – oke, da’s relatief – als of Montreal, Herman Dune en St. Thomas in hun catalogus hebben. Maar mijn slechtheid, die zullen hun …
Oude school punkrock. En dan niet helemaal terug naar de tijd van de Britse fossielen eind jaren ’70 maar eerder ergens halverwege jaren ’80, begin jaren ’90. Flink raggen en stampen, herkenbare akkoordenschemaatjes, veel en korte gitaarsolo’s en grote mannen die hard schreeuwen. Ja, wanneer ik deze eerste drie zinnetjes …
Wie de naam Rachel Goswell kent is vast en zeker ook bekend met haar vorige bandjes Slowdive en Mojave 3, waar ze zing en bast. In beide bands deed ze het met Neil Halstead. Nu doen ze het beiden ook solo. Met Sleeping On Roads debuteerde Halstead voortreffelijk, maar – …
Eens even kijken. Nu lag er toch werkelijk waar een heuse cd van Black Ox Orkestar in mijn brievenbus. Getiteld Who’s Dancing. Uw arme recensent was erg benieuwd en stopte het geval in zijn cd speler. Wat hij er van vond? Ethnische zut! Transsylvaniaansche meuk! Balkan gekreun! Yiddische rotzooi! Politiek …
Voor het eerst in de geschiedenis van File Under wordt er aandacht aan een tijdschrift besteed. Dit heeft natuurlijk een reden, maar daar kom ik zo wel op. Het tijdschrift is afkomstig uit onze hoofdstad, en is getiteld That Dam! Magazine. Ze zijn inmiddels alweer toe aan de zesde editie, …
Het zal wel weer wat stof doen opwaaien in de emo-wereld. Taking Back Sunday verloochent haar roots en verkoopt haar ziel en zaligheid aan de commercie. Nou, als ik als band de kans kreeg om een nummer te leveren voor een soundtrack voor een megapopulaire film (Spiderman 2 in dit …
Je hebt mensen die zo maf zijn om actieve vakanties te houden. Ik ben zo’n iemand. Dit jaar was het een fietsvakantie in Noorwegen. Eén van mijn reisgenoten gaf mij een stuk te lezen in over het verschil tussen wielrenners en fietsers. Wielrenners gaat het om hoogtes, afstanden en tijden. …
File-under wat? Bij deze plaat van Coheed and Cambria heb ik het toch even lastig. Vooruit, laten we het vooralsnog houden bij een soort van symfonische emo-rock. Hoe dat klinkt? Hmm. Als een eclectisch gezelschap met een voorliefde voor lange nummers die uit de voegen barsten van verschillende ideeën. Zet …
Sinds Buddy Lackey Psychotic Waltz verlaten heeft omdat hij zich de minste van het stel voelde en zijn maan veranderd heeft in Devon Graves is hij een stuk productiever baasje geworden. Met de hippie metaalhoofden van Psychotic Waltz bracht hij het tot 4 cd’s in dik 6 jaar. Nu onder …
Mijnheer en mevrouw Storm raakten er niet over uit gepraat en moeten er nu, jaren later, nog steeds regelmatig om gniffelen. En het was ook een koddig gezicht. Op het podium bij de opera Tristan & Isolde klonk Tristan dan misschien wel als een dappere strijder met een indrukwekkende stem. …
Wat zou Jimi Hendrix nu voor een muziek hebben gemaakt als hij nog zou leven? Wat zou Syd Barrett (Pink Floyd) voor een muziek hebben gemaakt als hij van de LSD was afgebleven? Wat zou Pete Doherty nog voor een prachtplaten gemaakt hebben als hij van de drugs af was …
Ik was nog zo gewaarschuwd. Het is het slechtste boek van het jaar, tikte hij. Dat tikte hij dus wel te laat. Want de Da Vinci Code had ik toch maar aangeschaft omdat er geen nieuwe tijdschriften van mijn gading waren bij de AKO op station Amersfoort. Om het dan …
Soms krijg je van die cd’s binnen die je met angst en beven in de cd-speler drukt. Dat heb ik vooral sinds Ome FU mij gebombardeerd heeft tot hoofd van de afdeling AOR/Sympho. Want in dat genre wil er nog wel een groot verschil zitten tussen het kaf en het …
Orange Twin is een piepklein labeltje uit het op muziekgebied niet echt piepkleine Athens (Georgia). Uit deze universiteitsstad komen nogal wat memorabele namen waarvan R.E.M. natuurlijk verreweg de grootste is. Ook the B-52’s komen er vandaan en nog een hele trits best interessante bandjes uit de lo-fi/indie-pop hoek. Eén van …
k moet u iets bekennen: ik luister écht helemaal nooit naar hiphop of funk. Of ook maar iets dat daar op lijkt. Maar omdat oppergoeroe Storm hier de dienst uitmaakt en ik dus moet luisteren naar wat hij mij opdraagt zat ik dus op een mooie zomerse dag naar de …
Ik was nog maar vijf jaar. Toen debuteerde Magnum met Kingdom Of Madness. Een hardrock klassieker pur sang zeg men. En dat op het moment dat alleen punk hip was. Ik was nog jonger – twee – toen Magnum opgericht werd ergens in Birmingham. Ik was een jaar of 15 …
Het lijkt wel alsof je er tegenwoordig alleen nog maar een beetje bij hoort wanneer je op zijn minst 8 jaar geen plaat meer hebt uitgebracht. Een jaar of tien geleden denderde Nine Pound Hammer mij en mijn vrienden nog volledig omver met het geniaal eenvoudige Hayseed Timebomb. De hierop …
Papa wordt oud. Dat bleek wel weer afgelopen weekend op Lowlands. Ik had verdorie gewoon spierpijn gisteren en ben er nog steeds niet helemaal van genezen. Om nog maar te zwijgen over de geuren die ik verspreidde door overmatige falafelconsumptie. Ik was dan ook blij dat ik een dag alleen …
Zoals wellicht bekend slijt ik nog wel eens wat uurtjes achter het stuur op weg naar optredens in bijvoorbeeld Duitsland. Om de sfeer te verhogen oefenen we als band alvast de Duitse tongval, drinken we Duits bier en luisteren we naar Duitse muziek terwijl het asfalt onder ons door schiet. …
Ik kan Century Media geen ongelijk geven dat ze hun best doen Lacuna Coils Comalies uit 2002 nog eens onder de aandacht te brengen door een 2cd versie op de markt te brengen. Op de bonusdisc staan mooie akoestische versies en twee radio-edits. Nu is het namelijk meer dan ooit …
Ik zat in 2002 eens over de site van Rockpalast te surfen, toen mijn oog op een poll viel. De Rockpalast liefhebbers zagen in 2002 graag Sportfreunde Stiller op Bizarre spelen. De vermeende populariteit van de band in Duitsland, samen met de intrigerende naam deed mij een zoektochtje langs de …
In de auto (pt.3) “Mag die irritante plaat alsjeblieft af?” “Hoezo?” “Ik word gek van dit soort zogenaamd kunstzinnige muziek!” “Vind je het zo erg?” “Ja, anders vraag ik het je toch niet?” “Dat snap ik, maar je moet er even door heen bijten in die eerste twee nummers” “Kan …
In mijn pubertijd was ik helemaal niet bezig met hippe muziek uit die tijd. Nee, ik begon vreemd genoeg met het verleden en kocht om die reden oude elpees. Na een foute uitstap in de symfonische rock kwam ik via Yes bij toetsenist Rick Wakeman terecht. Hij deed weer mee …
