In 2011 maakte Shelby Lynne het prachtige album Revelation Road dat verhaalt over de allesbepalende gebeurtenis in haar leven toen ze zeventien was. Haar aan alcohol verslaafde vader schoot haar moeder dood om zich vervolgens zelf van het leven te beroven. Een traumatische gebeurtenis in het leven van Lynne en …
Geen kuddo’s voor het vreselijke lettertype waaruit ik de naam van de mevrouw op de hoes niet eens kon lezen. Ze heet dus Shannon Lay. Ook geen kuddo’s voor de lelijke foto op de hoes en een niet leesbare sticker met info over het album August. Dan is de tekening …
Een van de leukste en meest verrassende nineties-hits is en blijft, wat mij betreft, “The Box” van Orbital. Een spookachtige trip met gesamplede klavecimbel, door de wonderlijke botsing van stijlelementen intrinsiek tijdloos. Wikipedia geeft (daarom) als genre wijselijk het generieke ‘electronica’. Misschien moet ik die benaming hier ook maar eens …
Het is goed mogelijk dat de naam Heather Woods Broderick je, net als ik, niet zo veel zegt. Toch is de kans dat je haar weleens gehoord hebt best groot. Ze maakte deel uit van de bands van Laura Gibson, Sharon van Etten, Lisa Hannigan en Alela Diane en was …
Het is weer raak met een fijn stel muzikanten uit down under. In dit geval gaat het om het kwartet The Stroppies uit Melbourne met leden van Dick Diver en The Stevens. Whoosh is hun eerste release dat de dertig minuten passeert en ik dan maar hun eerste volwaardige album …
Onlangs bezocht ik een uitvoering van het Cello Octet, die tijdens deze tournee samenwerken met de vliegensvlugge Japanse pianiste Maki Namekawa. Op het programma: soundtracks van Philip Glass, de ongekroonde koning der minimalisten. Mijn favoriete moment bevond zich in een Dracula-passage. De cellisten tokkelden als bezetenen op hun instrument, de …
Ondanks dat de inmiddels 67-jarige Scheveningse singer-songwriter Philip Kroonenberg al ruim veertig jaar muzikaal actief is, kreeg hij de afgelopen weken eindelijk de aandacht die hij verdient. Een groot artikel in De Volkskrant en een memorabel optreden met het hele gezin in De Wereld Draait Door. De aanleiding was iets …
It’s like the light, — A fashionless delight It’s like the bee, — A dateless melody. It’s like the woods, Private like breeze, Phraseless, yet it stirs The proudest trees. It’s like the morning, — Best when it’s done, — The everlasting clocks Chime noon. Een gedicht op File Under. …
Zwitserland, de bakermat van de rock ‘n’ roll, menig muziekliefhebber zou je voor gek verklaren. Toch is Zwitserland het thuisland van Voodoo Rhythm Records, hun platenbaas Reverend Beatman en menig garagerockband. Met The Jackets is het niet anders en Queen Of The Pill is hun vierde release. Ondanks dat alles …
Achtenzestig jaar is gitaarbluesman Jimmie Vaughan (Austin, Texas) inmiddels. Net als zijn wijlen broer Stevie Ray is de blues al sinds jaar en dag zijn roeping. Met Baby, Please Come Home zijn we aanbeland aan zijn zesde soloalbum. Er worden ons elf covers voorgeschoteld en dat zijn gelukkig niet de …
In de provincie Groningen kan singer-songwriter Jan Henk de Groot niet meer rustig over straat. Iedereen kent hem. Eerst van de band Henkus maar nu al langere tijd van zijn solowerk en uitstapjes met twee andere Groningers in De Troebadoers. Ik heb me er in eerdere recensies van zijn albums …
Op het moment dat ik dit tik is The Devil You Know van de drie dames van The Coathangers (Atlanta, Georgia) al even uit (maart dit jaar). Ook de nieuwe van Pixies is al even uit (een kleine maand), maar door de kwaliteit van The Devil You Know een plaat …
Door een mooi toeval verkeerde ik een week lang in droneland. Ambient van het zwaarste soort. Niet langer kan men dan nog spreken van ‘meubelmuziek’. Flauw geformuleerd: Satie wordt Satan, wanneer duistere blokken de kamer vullen. Allereerst gaf ik Fennesz’ nieuwe album een nieuwe kans. Grote voorganger Pitchfork doopte Agora …
Lang geleden, toen uit eten gaan nog een zeldzaamheid was, namen mijn ouders ons weleens mee naar de Chinees. Veel meer keuze was er toen ook niet. Ik kan me nog herinneren dat in die restaurants vaak van die kitscherige schilderijen van watervallen hingen. Of stromende beekjes, daar wil ik …
Begin dit jaar kwam dit album Deep al uit. Het is het tweede album van het Belgische kwartet Boogie Beasts. Boogie Beasts maakt rauwe elektrische Chicago blues en is het broertje van The Black Keys die nog wars is van alle moderniteit. Het schuurt, het piept, het gaat diep in …
‘I’ve got to get to work on the chorus of this song right now.’ Met een bandnaam als Foxygen kan de luisteraar geen serieuze muziek verwachten, en opener “Work” bevestigt dat vermoeden moeiteloos. Lekker meta bezingt de zanger zijn ‘baan’, in een refrein dat overigens best wat meer werk had …
Soms denk ik wel eens dat ik de popmuziek wel heb gehoord, maar zo af en toe duikt er toch release op die indruk maakt. Dit is nu het geval met Curve Of Earth van Ohtis. Het Amerikaanse Ohtis (Normal, Illinois) heeft als belangrijkste troef Sam Swinson die door een …
Eigenlijk lag er nog een stapeltje cd’s voor me klaar om beluisterd en besproken te worden. Dat kan even wachten want ik wil graag aandacht vragen voor So It Turns, het derde album van de Schotse Rachel Sermanni. Ruim vier jaar geleden maakte ik kennis met haar muziek middels haar …
In al die jaren dat ik u lastig val met stukjes over verschenen album heb ik volgens mij nog nooit de Simple Minds ergens als referentie gebruikt. Ja, inderdaad ik moet hier ongelooflijk veel denken aan deze Schotten. The Sign Of Leo komt echter “gewoon” uit Groningen. Sunbeam is hun …
Bij de naam Steve Marino ging er bij mij geen belletje rinkelen. Toch is hij al een aantal jaren muzikaal actief in verschillende bands en maakte hij twee albums onder de naam Moor Hound. Fluff is het eerste album onder zijn eigen naam. Het is een album over thuis, je …
Wie het heeft over Drenthe en popmuziek kan niet om Daniel Lohues en Skik heen. Geen idee of het Emmense Aosem hun bandnaaam heeft geleend van het gelijknamige album van Lohues, maar ik heb zo’n vermoeden dat hij door het zestal op handen gedragen wordt. Voor ik hier op doorga, …
Eén van de eerste gedachten die ik had bij het beluisteren van dit album van Cold Showers uit Los Angeles was ‘is dit een album uit 1985 of is het echt nieuw?’. Het laatste is het geval. Motionless is het derde album van Cold Showers en men is overduidelijk meer …
Zonder Amy Taylor zou Amyl and the Sniffers niet zijn wie ze nu waren. De Australiërs hebben een geweldige frontvrouw die zalen bijna letterlijk afbreekt. Ze zit qua uiterlijk op het randje van wat nog kan zonder dat het gênant wordt, maar toch. Ze heeft terecht de hoofdrol op de …
De krochten van YouTube barsten van de geripte LP’s. Ik bedoel van die vergeten jaren zeventig-parels, met veelal
Cara Beth Satalino, beroepshalve opererend onder de naam Outer Spaces, besloot in een periode dat het even niet zo lekker liep in haar relatie haar onzekerheden en angsten aan te gaan pakken door elke dag te mediteren en een song te schrijven. De muzikante uit Baltimore schreef tien liedjes die …
